Księgowa ukradła ponad 400 tys. zł. Pieniądze pracodawcy przelewała na swoje konta

Skazana ma też oddać poszkodowanej spółce ponad 406 tys. zł tytułem naprawienia szkody. Wyrok jest prawomocny.

Prokuratura oskarżyła księgową o to, że przez niespełna dwa lata 2017-2019, jako osoba z dostępem do systemu finansowo-księgowego firmy, w której była zatrudniona, przywłaszczyła powierzone jej pieniądze pracodawcy. Przestępstwo wykryte zostało w czasie kontroli. Okazało się wówczas, że realizując operacje finansowe kobieta zmieniała numery rachunków, na które miały być przelewane pieniądze. W ten sposób trafiały one od na jej własne konto bankowe.

Według ustaleń śledztwa, takich przelewów było łącznie sto, na kwotę przekraczającą 416 tys. zł.

W 2020 roku sąd pierwszej instancji skazał oskarżoną na dwa lata i cztery miesiące więzienia i nakazał zwrot 406,2 tys. zł (różnica została zasądzona spółce już wcześniej w postępowaniu cywilnym).

Apelację złożył obrońca, który domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania. Chciał powołania przez sąd biegłych do oceny poczytalności jego klientki, która - jak argumentował - ma chorobę alkoholową. Mówił, że kobieta przywłaszczała pieniądze, by regulować swoje długi, a jej - jak to określił - infantylny sposób działania pokazuje, że można mieć wątpliwości co do jej poczytalności.

Sąd wniosek oddalił. Zgodził się z argumentacją prokuratury, iż zmierza on do przedłużenia postępowania, do tego oskarżona działała przez dłuższy czas, więc trudno tu mówić o wyłączeniu poczytalności, czy jakimś pojedynczym "ekscesie".

Ostatecznie sąd odwoławczy wyrok skazujący utrzymał. "Pokuszę się o stwierdzenie, że oczywistą oczywistością jest, iż oskarżona ten czyn popełniła, wina nie budzi wątpliwości" - mówił w ustnym uzasadnieniu wyroku sędzia Jerzy Szczurewski. Zwracał jednak uwagę, że sama spółka i jej księgowi ustalili ostateczną kwotę strat, a nie było to wynikiem przyznania się i ujawnienia danych przez oskarżoną.

Odwołując się do linii obrony, sędzia przypomniał, że leczenie odwykowe (alkoholizm) i psychiatryczne kobieta podjęła w 2019 roku, już po dyscyplinarnym zwolnieniu jej z pracy. "Wiązało się (zwolnienie) tym samym z utratą dochodów oskarżonej i w perspektywie miała odpowiedzialność karną za przestępstwo, wskutek którego w firmie została wyrządzona znaczna szkoda. Trudno więc dziwić się utracie nastroju, myślom samobójczym czy lękom, bo te były konsekwencją niepewnej przyszłości" - mówił sędzia Szczurewski.

Sąd ocenił, że choroba alkoholowa nie miała wpływu na poczytalność, czyli zdolność podejmowania decyzji przez oskarżoną. "Sama oskarżona przyczyn przestępczego działania nie upatrywała w uzależnieniu od alkoholu, ale tłumaczyła to koniecznością spłaty notorycznie pobieranych +chwilówek+" - mówił sędzia.

Odwołał się do wyliczeń sądu pierwszej instancji, wedle których - biorąc pod uwagę okres jej przestępczej działalności - dziennie przywłaszczała ona ok. 600 zł. "W przeznaczeniu na potrzeby alkoholowe organizmu, jest to kwota nad wyraz wysoka" - dodał sędzia. Sąd ocenił też, że samo przyznanie się przez kobietę nie było wyrazem skruchy, ale wynikiem jej sytuacji procesowej.

"Nie było w tym - przynajmniej w początkowej fazie - szczerości, a jednocześnie podjęcia współpracy z organami ścigania" - dodał sędzia Szczurewski zwracając przy tym uwagę, że kobieta nie podjęła próby choćby minimalnego naprawienia szkody finansowej wyrządzonej firmie. Dlatego - jak mówił - orzeczona kara została uznana za sprawiedliwą i słuszną. (PAP)

Autor: Robert Fiłończuk