Ta miejscowość w Podlaskiem straciła prawa miejskie. Jest jedną z najstarszych w regionie! [GALERIA]

Boćki: niepozorna wieś z bogatą historią, która zachwyca turystów

Województwo podlaskie to jeden z najbardziej fascynujących regionów Polski – prawdziwa mozaika niezwykłej przyrody, kultury i historii, położona w północno-wschodniej części kraju. Mimo że Podlasie od lat mierzy się z wyzwaniem najniższych zarobków w Polsce (niechlubny prym wiedzie tu nawet stolica regionu, Białystok), niezmiennie przyciąga rzesze turystów. Dlaczego? Postanowiliśmy zapytać o to mieszkańców i odwiedzających, spotkanych w centrum miasta. Najczęściej wymieniane powody to:

• Dzika natura i unikalne krajobrazy,
• Spokój i sielska atmosfera,
• Bogata kultura i wielowyznaniowość,
• Tradycyjna kuchnia,
• Gościnność mieszkańców,
• Zabytki i historia,
• Chęć odkrywania miejsc utrwalonych w kulturze.

Boćki – skarbnica historii Podlasia: odkryj urok i przeszłość malutkiej miejscowości

Wszystkie te cechy idealnie oddają charakter Bociek. Ta niewielka wieś, malowniczo położona nad rzeką Nurzec, zaledwie 16 kilometrów od Bielska Podlaskiego, kryje w sobie niezwykłą historię. Pierwsza wzmianka o Boćkach pochodzi z początku XVI wieku, a dokładnie z 1509 roku, kiedy to miejscowość uzyskała prawa miejskie na lokacji magdeburskiej po zamianie dóbr między Iwanem Sapiehą, Stanisławem Montewiczem i Iwaszkiem Hlebowiczem.

Przez blisko dwa stulecia Boćki należały do potężnej rodziny Sapiehów, by następnie przejść w ręce Potockich. Dzięki swojemu rzecznemu położeniu, miejscowość odgrywała kluczową rolę w regionie, stając się na początku XIX wieku drugim co do wielkości miastem w powiecie. W 1919 roku Boćki zostały włączone do państwa polskiego, jednak w 1934 roku, na skutek zmniejszania się liczby mieszkańców (głównie pochodzenia żydowskiego), utraciły prawa miejskie. I sytuacja nie zmieniła się do dziś.

Boćki: Co warto zobaczyć?

Mimo statusu wsi, Boćki oferują zaskakująco wiele ciekawych zabytków. Szczególnie polecamy:

• Kościół katolicki pw. św. Józefa Oblubieńca i Antoniego Padewskiego – barokowa perła z 1726 roku.
• Parafialna cerkiew prawosławna pod wezwaniem Zaśnięcia Bogurodzicy – wzniesiona w stylu klasycystycznym w latach 1819–1824.
• Rzeźba św. Jana Nepomucena – barokowe dzieło z XVIII wieku.
• Dworek szlachecki w Andryjankach – XIX-wieczny obiekt z urokliwym parkiem.
• Żydowska łaźnia rytualna (mykwa) – ruiny nad brzegiem rzeki Nurzec, świadectwo dawnej wielokulturowości.
• Obelisk nagrobny Poległym Powstańcom 1863 r. – wzniesiony w 1926 roku.