Podlasie niesamowitymi miejscowościami stoi!
Jeśli ktoś w twojej obecności powie: województwo podlaskie, to jakie pierwsze skojarzenie pojawi się w twojej głowie? Jesteśmy przekonani, że będą to "Zielone Płuca Polski" albo granica polsko-białoruska i migranci. To drugie jest konsekwencją kryzysu migracyjnego, który trwa w tym rejonie od jesieni 2021 roku. Jednak z uwagi na lokalizację i to, że właśnie w województwie podlaskim znajdują się aż cztery parki narodowe i trzy parki krajobrazowe, to w dalszym ciągu znak rozpoznawalny Podlasia.
Województwo podlaskie to również miejsce współistnienia wielu kultur i religii, a w związku z tym bardzo ciekawej, różnorodnej kuchni. Co najważniejsze te cechy udało się zachować w wielu miastach i miasteczkach Podlasia, dlatego nadal są bardzo ciekawym miejscami na turystycznej mapie regionu.
To miasto leży na pograniczu Podlasia i Polesia. Cały region rozsławia jednym wyrobem!
Przykładem takiego miasta jest Hajnówka. Miasto w województwie podlaskim, w północno-wschodniej Polsce, położone na skraju Puszczy Białowieskiej (na pograniczu Podlasia i Polesia - południa Podlasia), od Białegostoku oddalone o 62 kilometry. Znane głównie z bliskości tego parku narodowego, ale również z jednego wyrobu cukierniczego, który znają w całej Polsce. Czyli Marcinka - wielowarstwowego ciasta przekładanego kremem, które wyglądem przypomina tort.
Obecnie miasto jest ważnym ośrodkiem turystycznym oraz skupiskiem mniejszości białoruskiej w Polsce. Hajnówka swoje początki datuje na XVI wieku, kiedy wyrosła z osady strażnika leśnego i wchodziła w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pozycja miejscowości wzrosła na przełomie XIX i XX wieku, kiedy zbudowano kolej z Bielska Podlaskiego do Białowieży i z Siedlec przez Hajnówkę do Wołkowyska oraz szosę zbudowano kolej z Bielska Podlaskiego do Białowieży. Prawa miejskie Hajnówka otrzymała w 1951 roku.
Hajnówka - co zobaczyć?
Jeśli będziecie w Hajnówce, warto zobaczyć te zabytki:
- drewniana cerkiew pod wezwaniem Świętych Braci Machabeuszy z 1846 na uroczysku Krynoczka
- domek dróżnika z końca XIX w. przy ul. Warszawskiej
- budynek fabryki Suchej Destylacji Drewna z lat 20. XX w. (ul. Białostocka)
- budynek biurowy Zakładów Drzewnych Lasów Państwowych z 1936 w stylu modernistycznym (obecnie salon meblowy firmy „Forte”) przy ul. 3 Maja 51 (nr rej. A-608 z 15 maja 2017 r.)
- „Dom Leśnika” im. Józefa Piłsudskiego z 1935 w stylu modernistycznym (potem kino, obecnie obiekt handlowy) - ul. Armii Krajowej 5
- łaźnia zakładowa z 1937 w stylu modernistycznym (obecnie KS „Puszcza”, przebudowana) przy ul. Józefa Piłsudskiego
- drewniane domy osiedla robotniczego „Czworaki” z 1934 r.
- drewniana zabudowa ulic: Kosidłów i Warszawskiej z lat 30. XX w.
- replika stacyjki kolejki leśnej z 1936 na terenie bazy kolejki wąskotorowej
- drewniana zabudowa pożydowska przy ulicy ks. Ignacego Wierobieja
- Kościół parafialny Podwyższenia Krzyża Świętego (1955–1965) z mozaiką z 1977 w apsydzie według projektu prof. Wiktora Zina z Krakowa oraz zabytkowymi organami firmy „Schlag und Söhne” z XIX w. (w okresie letnim odbywają się koncerty muzyki organowej i kameralnej), nr rej.: 692 z 1.02.1988[21].
- Kościół parafialny Świętych Cyryla i Metodego na cmentarzu katolickim
- sobór Świętej Trójcy (cerkiew prawosławna znajdująca się przy ul. ks. Antoniego Dziewiatowskiego). Projekt świątyni opracował architekt prof. Aleksander Grygorowicz z Poznania. Siedziba parafii Świętej Trójcy
- cerkiew Wszystkich Świętych na starym cmentarzu prawosławnym (należąca do parafii Narodzenia św. Jana Chrzciciela)
- poniemieckie baraki wojskowe z okresu I wojny światowej (ul. 11 Listopada)
- miejsca martyrologii ludności miasta z okresu II wojny światowej: przy szosie do Białowieży
- cerkiew prawosławna Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Dubinach (XIX w.)