Malutka miejscowość na Podlasiu graniczy z Warmią i Mazurami. Nie ma drugiej tak starej wsi w okolicy

Dlaczego warto przyjechać na Podlasie? Te powody przekonają wybrednych!

Podlasie to jeden z najbardziej unikalnych regionów w Polsce. Dziki, wielokulturowy i pełny nieskażonej przyrody teren z niesamowicie otwartymi ludźmi chętnymi do pomocy, wieloma zabytkami, które są dowodami niecodziennej historii województwa podlaskiego oraz klimatem - niepowtarzalnym w innych częściach Polski. Rozumiemy jednak, że to tylko nasze słowa, dlatego aby przekonać najbardziej opornych postanowiliśmy zrobić ankietę w centrum Białegostoku i zapytaliśmy: Dlaczego warto przyjechać na Podlasie? Najczęściej usłyszane powody to:

• Przyroda jak z innej epoki, której mieszkańcy Warszawy nie widzieli,
• Autentyczność i spokój,
• Wielokulturowość i historia,
• Jedyna w swoim smaku kuchnia podlaska,
• Kolorowe domy i bajkowe cerkwie,
• Cudowne szlaki turystyczne.

Malutka miejscowość na Podlasiu graniczy z Warmią i Mazurami. Nie ma drugiej tak starej wsi w okolicy

Przykładem takiej miejscowości, która idealnie wpisuje się w kontekst historyczny i kulturowy regionu są Mieruniszki. To malutka wieś położona w powiecie suwalskim, w gminie Filipów, nad jeziorem Mieruńskie Wielkie, tuż przy granicy z województwem warmińsko-mazurskim. Musicie przyznać, że sama nazwa miejscowości brzmi trochę obco, a wszystko przez to, że wywodzi się od zamieszkałej tu niegdyś ludności jaćwieskiej (lud Jaćwingów, który opuścił Pojezierze Suwalskie w XIII wieku). Co ciekawe Mieruniszki wymienione były w traktacie pokojowym (tzw. mełneńskim) między Krzyżakami a Jagiełłą z 1422 roku, który wyznaczył granicę krzyżacko-litewską 1 km na wschód od wsi. Wobec tego Mieruniszki to najstarsza miejscowość w dawnym powiecie oleckim. 

Mieruniszki. Co zobaczyć?

Chociaż mówimy tu o maleńkiej miejscowości, ze względu na historię przytoczoną powyżej oraz to, że wieś należała przez lata do państwa krzyżackiego oraz na granicy Polski, posiada kilka ciekawych zabytków. Konkretnie:

• Ruiny gotycko-renesansowego kościoła ewangelickiego z lat 1695–1710, spalonego w 1945
• park dworski z XIX-XX w.,
• cmentarz ewangelicki, 300 m. na pd.-wsch. od ruin kościoła,
• Plebania tzw. Pastorówka z XIX w.