Spis treści
- Wielka Sobota – dzień ciszy, nie świętowania
- Czy w Wielką Sobotę post jest obowiązkowy? Co mówi prawo Kościoła
- Kiedy kończy się Wielki Post? Nie tak, jak myślisz
- Post w Wielką Sobotę to tradycja, nie przymus – post jako akt serca
Wielka Sobota – dzień ciszy, nie świętowania
Choć wiele osób w Wielką Sobotę intensywnie przygotowuje się do świąt – gotuje, sprząta i święci pokarmy – liturgicznie to wciąż dzień żałoby i ciszy. Tradycyjnie wierni czuwają przy Grobie Pańskim. W Kościele nie odprawia się Mszy Świętej, a świątynie trwają w wyciszeniu – aż do Wigilii Paschalnej. To wszystko sprawia, że niektórzy właśnie tego dnia stosują post od pokarmów mięsnych. Czy tego dnia on obowiązuje?
Czy w Wielką Sobotę post jest obowiązkowy? Co mówi prawo Kościoła
W przeciwieństwie do Wielkiego Piątku, w Wielką Sobotę nie ma już obowiązku postu ścisłego, czyli jednego posiłku do syta i dwóch lekkich. Nie obowiązuje też wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Tak stanowi Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 1251–1253). Dlaczego jednak warto w sobotę pościć aż do Wigilii Paschalnej?
Kościół gorąco zachęca do jego dobrowolnego podjęcia – przynajmniej do wieczora. Oto powody:
- znak duchowego zjednoczenia z Jezusem, który spoczywa w grobie,
- duchowe przygotowania serca na radość Zmartwychwstania.
Kiedy kończy się Wielki Post? Nie tak, jak myślisz
Co ciekawe w przypadku Wielkiej Soboty, wbrew potocznemu myśleniu, Wielki Post kończy się nie w sobotę rano, lecz dopiero z rozpoczęciem Wigilii Paschalnej, czyli wieczornej liturgii w sobotę, po zachodzie słońca. W różnych parafiach jest ona odprawiana w innych porach, uzależnionych od tradycji danego miejsca oraz tego, czy liturgia połączona jest z procesją rezurekcyjną. To ona rozpoczyna już uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego i właściwie... świętowanie.
Post w Wielką Sobotę to tradycja, nie przymus – post jako akt serca
Post w Wielką Sobotę nie jest „zaliczeniem obowiązku”, ale dobrowolnym wyrazem wiary, pokory i pragnienia głębszego przeżycia Wielkanocy. To również sugestia, że warto przeżyć ten dzień nie tylko w zabieganiu za przygotowaniami, ale również w ciszy, modlitwie i skupieniu. Tak właśnie robi Kościół na całym świecie, a w poszczególnych parafiach tego dnia nie ma nawet spowiedzi.